7  7  7  7 Vordere Grauspitze 2599 m 7e top - 7 summits - 77 jarige leeftijd     Jo De Smedt Berglucht (home) Foto's: Jelle Waegneer en Jo De Smedt
Vordere Grauspitze 2599 m, hoogste top van Liechtenstein Een tijdje geleden zag ik op internet dat er sprake was van de 7 summits van de Alpen. Dat interesseerde me direct omdat ik al alle vierduizenders van de Alpen beklommen had. Ik vroeg me dus af welke die 7 toppen zouden kunnen zijn. De hoogste top van elk Alpenland. Alleen de Vordere Grauspitze, met zijn 2599m hoogte, de hoogste top van Liechtenstein was me niet bekend. Maar alle andere zes toppen had ik beklommen, Dit was voldoende aansporing om te proberen ook de 7e top te beklimmen.
Malbun	Gauw bleek echter dat dit niet zo eenvoudig was. Ten eerste bleek deze berg, ondanks zijn geringe hoogte niet zo maar een wandelberg te zijn. Als je vanuit het dorpje Malbun in Liechtenstein de beklimming doet, ga je richting col op de graat waarop de Vordere Grauspitze ligt, maar je moet eerst nog de Hintere Grauspitze of Schwarzhorn, 2573 m, oversteken. De meeste mensen houden het hier voor gezien en vonden het een fijne dag. Wil de je echter de hoogste top van Liechtenstein beklimmen, dan moet je eerst nog verder afdalen naar de col op 2501 m en dan 98 m terug omhoog naar de 26 m hogere Vordere Grauspitze op 2599 m. De afdaling naar die col wordt echter als zeer gevaarlijk beschreven omwille van de brokkelige rots. Jaarlijks vallen er slachtoffers…				Pfälzerhütte
In 2020 was ik er eens gaan kijken in de maand juni. Om een 200 m verlies en nadien terug omhoogklimmen te vermijden probeerden we een hoger gelegen bijna onzichtbaar paadje te vinden. Wegens een laat vertrek en nog wat zoekwerk, waren we slechts rond de middag op weg naar de col. Het terrein werd zienderogen steiler en was bovendien bedekt met sneeuw. Daar we geen stijgijzers bij hadden, keerden we wijselijk om en stelden ons tevreden met de verkenning die we later nog eens zouden kunnen gebruiken. Een andere moeilijke factor bleek het weer te zijn. Regelmatig werd er slecht weer afgekondigd. Zo waren we al eens om en weer gereden met een paar vrienden… Maar slecht weer verandert niets aan de intenties. Graat naar de Schwarzhorn Uiteindelijk planden Jelle en ik om de top te doen in 2023. We hadden een datum vooropgesteld. Elke dag bekeek ik het weerbericht, aanvankelijk was het niet al te gunstig, uiteindelijk bleek de veertiendaagse weersvoorspelling dan toch de goede kant op te gaan. We planden 8 tot 11 juli 2023. Dag 1: oprijden tot bijna Liechtenstein. Dag 2: Verder rijden naar Malbun en wandelen naar de Pfälzerhut. Dag 3: Beklimming van de Vordere Grauspitze. Dag 4: Terug van de Pfälzerhut naar Malbun en naar huis. Madonna vóór de top van de Schwarzhorn                                                                                                     Op de top van de Schwarzhorn   De huttenwirt van de Pfälzerhut raadde ons ten stelligste af om de overschrijding van de Schwarzhorn via het afklimmen van de westgraat te doen,. "Veel te gevaarlijk" zei hij. Het gesteente is brokkelig en gevaarlijk. Regelmatig zijn er ongevallen. Op de graat van de Schwarzhorn kwamen we 2 jonge kerels tegen. Zij gaven als uitleg dat de afdaling van de graat te doen was als men wat oppaste.  De eerste 10 meters hadden een moeilijkheidsgraad van I à II-. Daarna legde de graat zich wat en was het terrein iets minder moeilijk. Maar oppassen bleef het in ieder geval, met uitkijken naar losse stenen die niet als houvast konden dienen. (Moeilijkheidsgraden UIAA I à II- of T5 en T6 had ik al gevonden, dus dat klopte.) We hadden een prusiktouw van 4 meter mee met wat musketons... De rondtour die wordt aangeraden gaat over de ZO-graat een stuk naar beneden, dan door een steile puinhelling een stuk horizontaal, om dan naar de col te klimmen en dan verder nog 98 m naar de top te klauteren. Dit leek ons echter niet zo geschikt en ook nog tijdrovend. We besloten een kijkje te gaan nemen op de W-graat, wat die ons had te bieden...                            De beruchte graat van de Schwarzhorn En ja, die jonge kerels hadden gelijk. Om uiterst voorzichtig te blijven, namen we de tijd voor de afdaling. Bij terugkeer bleek de beklimming een heel stuk sneller te gaan. Door onze hooggebergte-ervaring bleek inderdaad alles goed mee te vallen. De mensen die daar meestal rondhangen, zijn vooral bergwandelaars, volgens de huttenwirt voornamelijk met lage wandelschoenen.      Bijna...                                                                                         De top! Vordere Grauspitze 2599 m Genieten van de verte...       Op de top hadden we een prachtig uitzicht. Een kruis is er niet. Wel een Madonna die geschonken werd door de nabestaanden van slachtoffers van de beklimming. Die kozen liever voor een Madonna dan een kruis en dat is zo gebleven.       "De 7 summits" van de Alpen Welke toppen tellen mee voor de 7 summits? Voor mij gelden: • Frankrijk: Mont Blanc (4808 m) • Zwitserland: Dufourspitze (4634 m) • Italie: Nordend (4609 m) • Oostenrijk: Großglockner (3798 m) • Duitsland: Zugspitze (2962 m) • Slowenië: Triglav (2864 m) • Liechtenstein: Vordere Grauspitze (2599 m) Voor 6 toppen is er geen probleem. Alleen over de hoogste top van Italië is er discussie. Dikwijls neemt men de Gran Paradiso (https://www.alpin.de/touren/bergportraets/21803/artikel_der-gran-paradiso-der-hoechste-berg-italiens.html) omdat het zogezegd de hoogste top zou zijn die helemaal op grondgebied Italië ligt. Het is alleszins een gemakkelijke vierduizender. Maar er zijn meerdere hogere toppen die ook volledig in Italië liggen: bv. Piramide Vincent (4215 m). Als men ook "grens"toppen aanneemt (zoals men doet voor Montblanc, Dufourspitze, Zugspitze, Vordere Grauspitze), dan kan men ook een grenstop in Italië nemen. De hoogste top is dan Nordend (4609 m). Men kan twijfelen aan de Montblanc de Courmayeur. In de lijst van Blodig wordt deze top niet vermeld als zelfstandige berg. Deze top is slechts 8 m hoger dan de col in de richting Mont Blanc. Dit voldoet dus niet aan het principe van minimum 30 m, hoewel UIAA deze top in 1994 ter uitzondering wel als 4000-er aanvaardt.   Tekst: Jo De Smedt Foto's: Jo De Smedt en Jelle Waegneer

 

top